AMSTAFF IMBIR PILNIE SZUKA DOMU

[ma_gda]

Bardzo pilnie szukam domu dla ok. 5 letniego amstafa. Dwa lata temu wzięty ze schroniska , niestety nie udało mi się przekonać go , że domowi faceci są jak jego pierwszy właściciel . Skutek - kilkakrotne ataki w chwili odbieranej przez niego jako zagrożenie, krew , pogotowie itd. Pies po kastracji, na spacerach przyjazny do ludzi , obojętnie przechodzący obok psów ( poza malamutami), i kotów właściwie tez, uwielbia rowerowe wycieczki . Z dziećmi - brak doświadczeń. Po dwukrotnej konsultacji behawiorystycznej - rany dzieciństwa jakoś się nie zabliźniają. Po ostatnim pogryzieniu nie mogę mieć go dłużej bo rodzina czuje się zagrożona. Może ktoś doświadczony z tą rasa podjąłby się zapewnić mu dom i opiekę. Na moje wyczucie ogród czy działka byłyby idealne, bo zagrożony czuje się tylko wewnątrz domu. Mieszkam w Łodzi, w bloku. Pies sporo biega po lesie ale na co dzień spędza czas w mieszkaniu ( niczego nie niszczy), a powrót pana z pracy to warczenie na powitanie. Praktycznie na znalezienie mu domu mam 3 tygodnie - czas obserwacji po ostatnim incydencie. Liczę na cud.

[ma_gda]

Zdjęcia Imbira: http://pokazywarka.pl/log7sw/

[monikagoc]

myślę że warto być świadomym tego jakie zwierze się posiada bo Imbir to pitbull nie amstaff, więc jeśli już zdecydowałaś się go oddać to proponuje od poprawnego ogłaszania psa. Dziwi mnie tylko fakt że behawiorysta nie zauważył tej "delikatnej" różnicy...

[ma_gda]

sorry, to opis ze schroniska :amstaff red nose. nie zmienia to jednak faktu , że czas goni- niezależnie od nazwy rasy prawidłowej czy nie

[monikagoc]

pitbull red nose - nazwa rasy jest dosyć istotna bo zupełnie inna psychika asta i pita.
warto by też opisać co dokładnie prowokowało psa do ataku, co odbierał jako zagrożenie.

[ma_gda]

każdy powrót męża z pracy - pies wita warczący i sztywny, zestawienie nóg z kanapy pod stół , gdzie pies leżał skończyło się na pogotowiu, ostatni incydent to skutek próby zakładania obroży z której się wysunął skacząc z radości - 3 szwy , przejście od euforii do ataku błyskawiczne. Behawiorysta interpretuje, że pierwszy właściciel tłukł go trzymając jednocześnie za obroże, może i tak. Ale u nas od ponad 2 lat nikt nawet się nie zamachnął , a on ciągle pamięta. Nie da się wycierać po spacerach- co jest mało uciążliwe, bo go po prostu nie wycieramy a on schnie błyskawicznie , ale to tez jakieś traumatyczne wspomnienie chyba.

[monikagoc]

tylko na męża czytaj mężczyznę tak reaguje? czy na Ciebie też ?
Czy próbowaliście to przepracować czy tylko bazowaliście na strategii unikania sytuacji problemowych --> nie wycieramy psa bo warczy?

[ma_gda]

na mnie nie , ale np wytrzeć się nie da; z wycieraniem raczej unikaliśmy, jak warczy do wyciągniętej ręki to mały jest zapał do przekonywania, chyba , że ręka ma jakąś pyszną wkładkę. z warkliwym powitaniem tez próbowaliśmy przekonać go czymś dobrym, że pan daje coś fajnego, ale to jakoś nie przynosi rezultatu. Reakcja o tyle dziwna , że pies tak wita męża po pracy , a po np krótkich zakupach nie. Przy czym nie jest to praca z charakterystyczna wonią - bo uczelnia. Pani konsultantka widzi to tak, że młody pies siedział w domu, właściciel wracał z pracy, oceniał straty i tłukł. Kontakt męża z psem na spacerze czy na działce - bez zarzutu. Dziś sytuacja jest taka , że ostatni pogryziony to chłopak córki, bogu ducha winny. Tak czy inaczej mam alternatywę - rodzina albo pies.

[Aneta_M]

mam alternatywę - rodzina albo pies.

Jeśli nie znajdziesz mu w ciągu tych 3 tygodni domu to może zasponsoruj mu hotel do czasu znalezienia mu nowego domu? Jesteś mu to winna, adoptowałaś go i ponosisz za niego odpowiedzialność. Nie możesz od tak się go pozbyć, bo co z nim zrobisz, jeśli dom się nie znajdzie??

[ma_gda]

pilnie szukam od wczoraj praktycznie bo w sobotę zdarzyło się ostatnie gryzienie, liczę na odzew, może przyjdzie się dowiedzieć o jakieś hotelowe możliwości w Łodzi, w sumie to naprawdę fajny pies - zdrowy, inteligentny, wesoły i uwielbiający patyki, rzeczki, las; ale od czasu do czasu jakby na zły moment włączało mu się jakieś wspomnienie w mózgu i nad tym nie panuje, miałam wcześniej 2 dobermany i jednego sznaucera, tyle że od początku - 0 problemów . Imbir miał 3 lata jak do nas przyszedł , te 2 lata miały super chwile, i jak się wydawało że już jest ok , znów w najmniej spodziewanym momencie wychodziła ta zadra z młodości. Ostatni incydent miał miejsce w windzie - chłopak nie miał miejsca na nic,winda we krwi, córka przerażona, po wszystkim - pies też. Nie wiem co zrobię ja się nie uda, nie mam pomysłu na wszelka okoliczność. Jak go adoptowałam - było powiedziane, że całym zachowaniem przeprasza że żyje. To nie była prawda. Chciałabym dla niego jak najlepiej - liczę że jakimś cudem się uda.