Sharon

[bibulec]

Trzymamy łapki za Szarą - jesień to zły czas dla chorutkich staruszków ale wierzę, że i tym razem wszystko dobrze się skończy....No z taką opiekunką musi!

[doddy]

Trzymam kciuki i wysyłam ciepłe fluidy. Tyle osób Wam kibicuje! Szarulko, zdrowiej.

[nuka]

Kciuki zaciśnięte, Trzymajcie się Dziewczyny, musi być dobrze.

[wronka]

Wróciłyśmy przed chwilą. Powoli zaczynam myśleć o przeprowadzce do lecznicy.
Wiadomości są takie sobie. Płyn w większości się wchłonął (i to duży plus), za to jego cofnięcie ujawniło, jak wielki jest faktyczny zakres stanu zapalnego. Rozlał się praktycznie na pół otrzewnej, więc nie wygląda to zbyt optymistycznie, ale nie ma co składać brani, walczymy. Szarunka dostała jakąś szaloną ilość kroplówek i zastrzyków, dziś na 20 jedziemy na powtórkę, a jutro na 9 rano na kolejną. Jutrzejsze USG skontroluje, czy podane leki dają sobie radę z zapaleniem. Do tego oczywiście ciąg dalszy głodówki, co najmniej do jutra.
Bunia jest słaba jak listek, apatyczna. Niepokoi mnie to, że coraz bardziej boi się wizyt u weta i są one dla niej coraz większym stresem. Dziś podczas badania ultrasonograficznego dygotała tak, że stół się pod nią trząsł, a ja się w duchu modliłam, żeby serce dało sobie radę z takimi emocjami. Trudne to wszystko, ale działamy, nie ma co się mazać.

[Werulkowa]

Powoli, powoli, ale będzie lepiej. Dobrze, ze macie weta w lecznicy całodobowej i wszystko w jednym miejscu. Mocno trzymam kciuki za powrot Szaruneczki do co najmniej dobrej formy, a myślę, że i Babuszka z tego lepszego świata wspiera koleżankę.

[Spinka]

Dobrze, że płyn się wchłania. Trzymam wciąż kciuki. Buzi dla Szarej

[wronka]

Dzięki, dzięki wielkie wszystkim, którzy nas wspierają i myślą o mojej buni ciepło.
Jesteśmy z powrotem. Szarunka dostała na noc środki przeciwbólowe w zastrzyku, więc mam nadzieję, że będzie spała spokojnie.
Jest już tak wściekle głodna, że chodzi za mną bezustannie, przysiada i zaczyna się wpatrywać w oczy, a jak tylko się ruszę to z nadzieją prowadzi do kuchni. A ja jej nic nie mogę dać, żeby nie zmarnować całego dotychczasowego leczenia. Z tego wszystkiego sama też dziś nic nie jadłam, bo jak tylko otwieram lodówkę to zaczynam się czuć jak ostatnia szuja (tyle, że mnie to akurat raczej dobrze zrobi). Nic to, musimy wytrzymać jeszcze dzień lub dwa.

[Werulkowa]

Wyspijcie się, sen obu Wam doda sil. A propos niejedzenia jak psiak nie moze - tak samo bylo w ze mna, jak szlam np. Na badanie krwi i trza było psiaka na głodno, to ja tez bez śniadania, choć jestem przyzwyczajona zawsze zjesc śniadanie, ale jak jeść kiedy przyjaciel nie moze. Spokojnej nocy

[doddy]

Potrzebujecie jakiejś pomocy?

[Werulkowa]

Mam nadzieję, że noc minęła Wam spokojnie. Niezmiennie trzymam za powodzenie leczenia. Pozdrawiam cieplutko