Czako obecnie przebywa w schronisku w Milanówku. Bardzo jednak przed zimą potrzebuje DT/DS.
Czako odwiedza Ania, oto kilka słów od niej o dziadku:
Historia Czako jest podobna do historii setek psów - przez całe życie miał dom, pana by pewnego dnia zostać porzuconym. Czako został znaleziony w stanie skrajnego wyczerpania
w ubiegłym roku na stacji kolejkowej w Pruszkowie. Od tego czasu przebywa w schronisku. O istnieniu Czako dowiedziałam się dzięki Fundacji AST i byłam pierwszą osobą która się nim w ogóle zainteresowała. Przez rok pobytu w schronisku ani jedna osoba nie pochyliła się nad jego losem, nikt nie był zainteresowany starym psem, a do tego amstaffem. A Czakowi pomoc jest bardzo potrzebna, w ubiegłym roku bardzo źle zniósł zimę, a tej po prostu nie przeżyje - schronisko nie ma możliwości by zapewnić mu lepszych warunków. Jedynym wyjściem jest znalezienie dla niego hotelu, jednak tylko na kilka miesięcy zimy i potem znów trafi do schroniska - ze wszystkich sił chciałabym mu oszczędzić tego losu, bo nie zasłużył sobie na ostatnie lata życia na tułaczkę. Dzwoniłam do kilkunastu hoteli w województwie mazowieckim - na jego przyjęcie zgodziły się dwa, z tego jeden za kwotę 1000 zł miesięcznie plus jedzenie, a drugi po weryfikacji okazał się hotelem w którym nikt nie chciałby zostawić swojego psa, nawet na kilka dni. Niestety są to propozycje nieakceptowalne ze względu na koszt i jego dobro.
Czako ma ok 10 lat. Jest zdrowy, wykastrowany. Przebywał w mieszkaniu, bo na początku nie potrafił się załatwić w kojcu, tylko czekał na wyjście na spacer. Nie było i nie ma z nim najmniejszych problemów. Jest grzeczny, przyjazny do psów i ludzi. Na spacerze chodzi grzecznie, nie ciągnie, nie szarpie, podczas spotkań z innymi psami macha ogonem lub ignoruje. W stosunku do ludzi jest uległy, chętnie się przytula, łaknie kontaktu. Na koty nie reagował, jednak od pracowników schroniska słyszałam, że ich nie lubi. Czako jest cudnym psim staruszkiem - zrównoważonym, przyjacielskim i kochanym. Niezwykle wzruszające są momenty kiedy podchodzi i z całej siły wtula głowę w człowieka i tak stoi dopóki się samemu tego nie przerwie. Podczas gdy inne psy szczekają, skaczą, pragną z całej siły zwrócić na siebie uwagę Czako
cichutko siedzi i patrzy smutnymi oczami - jakby wiedział, że to i tak nic nie da. Dopiero jak odchodziła, to zaczął wyć. W takich momentach serce rozpada się na tysiące kawałków, a ja obiecałam mu, że znajdę dla niego nowy dom. Niestety bez rezultatów. Błagam wszystkich o pomoc, o przygarnięcie tego poczciwego dziadziusia na końcówkę jego życia, niech wie, że świat wcale nie jest taki zły. Ja ze swojej strony mogę kupować dla niego jedzenie, płacić za wizyty u weterynarza, dać mu wyprawkę na nową drogę, byle tylko dostał kochający dom.
Ania P.
trzymam kciuki za rodzinę adopcyjną. Ciesze się niezmiernie, bo zawsze najbardziej boli mnie los tych, których nikt nie chce, bo chore czy stare.
