BOBO vel Bono, nasz Bobik

[koniucorso]

W niedzielę Bobik po raz trzeci wyszedł ze swojego domku pod naszą nieobecność(klatka w której mieszkał ponad 2 lata), pierwszy raz wycieczkował się w czwartek(totalnie rozwalił klatkę), dostał ,,klapsa" i był spokój. W sobotę i niedzielę replay. W niedzielę pojechaliśmy na zakupy i jak wróciliśmy to klatka sponiewierana, dobrał się do karmy i zeżarł dodatkowo zakrętki od pet-ów które zbieramy. Brzuch miał już jak piłka lekarska więc od razu do weta bo skręt, niestety okazało się że jest już martwica i dupa straszna... Do czwartku uosobienie spokojnego psiunia po prostu ideał, nie wiemy skąd ta zmiana bo nic się nie zmieniło wokół niego, nas, wszystko to samo...
Strasznie jakoś pusto w domu bez niego i jego dreptania, kaszana. I nawet wychodzenia trzy razy w nocy na spacer kiedy miał problemy z brzuszkiem mi brakuje. Jedyne pocieszenie to takie , że teraz jest już zupełnie wolny i zdrowy, biega za kotami, dzikami( bo lubił), tupta gdzie chce i nic go nie boli. Brak go strasznie

[doddy]

Strasznie mi przykro.

[*]

[awu]

Boże nie mogę w to uwierzyć... strasznie mi przykro... kuźwa nie rozumiem co się stało, najgorsza wiadomość

[blue.berry]

bardzo bardzo mi przykro. trzymajcie się jakoś. choć co by nie pisać i jak nie klepać po ramieniu, to i tak swoje trzeba wypłakać.

[koniucorso]

Dla Nas to tez szok. Bobik zachowywał się do tej pory jak idealny pies, miał kolegę kilka pieter wyżej , który go czasem odwiedzał i razem chodzili na spacery. Na takiej naszej polanie miał kilka innych zaprzyjaźnionych psów, z którymi dogadywał się a właściciele tych piesków podziwiali Go za spokój i opanowanie( że niby rasa taka groźna). W swojej klatce miał kołderkę ta samą , którą dostał od Awu na początku, podusie. Nie potrafimy sobie wytłumaczyć co mu się stało, że zdemolował cały swój domek i jeszcze dobrał się do wszystkiego co było w zasięgu. Tak strasznie smutno teraz, ryk był przez cały wieczór i następny ranek( bo nie było już porannego spaceru). I teraz czasami łapię się na tym , że chce przywitać się z Nim jak wchodzę do domu , wyjść na spacer. Dwa cudowne lata.