Terry to senior w typie amstaffa w wieku 14 lat. Przybył do nas ze schroniska. Szukamy dla niego domu tymczasowego dla Terry’ego, bo obecny jest DT awaryjnym. A teraz cudowny opis naszego dziadeczka od jego aktualnej opiekunki: „Terry to żywy przykład na to jak obcięcie jajek może zmienić o 180 stopni życie faceta. To niebywałe jaka radość i chęć życia pojawiła się w 14 letnim dziadku... ale niech Was to nie zmyli, bo u Terry’ego wiek to tylko liczby. W całym swoim przebywaniu z dziadami nie spotkałam tak dziarskiego staruszka. On nie chodzi, on biega jak kózka. Dosłownie! Jego potrzeby to zjeść, napić się i przytulić do człowieka. O tak! To lubi najbardziej. Czasem mnie nawołuje ze swojego pokoju i już wiem, że chciałby aby przykryć go kocykiem, posiedzieć przy nim i pomiziać. Zwija się wtedy w kłębuszek, przytula do nogi i trochę pomlaskuje. Jest wtedy spokojny, wyciszony i zasypia. Lubi ciepło człowieka, lubi być głaskany, jakby chciał to wziąć na zapas, jakby nigdy tego nie miał albo miał za mało. Terry jest śpiochem, lubi spać, bardzo lubi, czasem go ściągam z wyra o 12 w południe. Podnosi głowę, patrzy i patrzy, wtedy pojedyncze piksele zaczynają się składać w obraz i oto jest „a to ona! znam”. Spacery z nim to przyjemność, gość cwałuje dostojnie jak przystało na dżentelmena, nie zwraca uwagi na ryczące czterdziestki zza płotów, panów mija z obojętnością, generalnie interesuje go tylko przebieranie łapkami. Cud, miód, malina „szłem łąką, kwiaty pachły”. Czasem tylko się obejrzy i sprawdzi, czy ja tam ciągle jestem i za nim idę. To pies, który się ciągle cieszy, nie przeszkadza, nie absorbuje swoją obecnością, pięknie spaceruje, nie pije, nie pali, nie ma uzależnień... no chyba tylko jedno małe, chciałby dużo jeść, ale myślę, że to jest wynikowa jego niedożywienia z przeszłości. Bardzo bym chciała aby jego przyszłego współtowarzysza rozpierała duma, że Terry przy nim kroczy, żeby zaprosił go do swojego życia z poczuciem miłości, żeby dał mu czas na akceptację i cieszył się jego obecnością. Terry to wspaniały pies.”
01.08.2023 Udało nam się przeprowadzić Terrego do domu tymczasowego, który tak sobie życie poprzestawiał i tak zaangażował sąsiadów, żeby tylko móc tego wspaniałego, złotego dziadeczka ugościć. Mega to dla nas wzruszające. Srebrnolicemu Terrusiowi brakuje teraz do pełni szczęścia jedynie zapasiku karmy, a zajada się Royal Canin Gastro LOW FAT dla trzustkowców. Jeśli możesz podarować Terry'emu woreczek karmy, lub dorzucić do jego skarbonki na jedzonko, będziemy wdzięczni jak stąd na księżyc i z powrotem. Każdego miesiąca w ramach programu Złote Bulle staramy się udzielić pomocy choć jednemu psiemu staruszkowi. Wiemy, że jest ich więcej niż pozwalają na to nasze siły, liczymy, że i Ty pomożesz nam ratować dziadeczki.
|
